کتاب کت چرمی ات را پاره کن (انسان شناسی برای کودکان)

کتاب کت چرمی ات را پاره کن داستان کوشش‌های دانه ریزه، به ما یادآوری می‌کند که همۀ ما فارغ از اینکه در محیط رحمِ مادر با چه بستری روبه‌رو بوده و به این دنیا چگونه متولد شده‌ایم؛ برای رسیدن به کمالِ انسانی خود حتی لحظه‌ای نباید از تلاش غافل شویم؛ تلاشی هم‌راستا با هدف خلقتِ خود برای شکفتن و میوه دادن. عدم آشنایی با این مفهوم، ما را در مواجهه با مرگ به 'باور پوچی می‌کشاند؛ و هیچ چیز سخت‌تر و غم‌انگیزتر از زیستن برای هیچ نیست.
«دو دانه‌ی کوچک با کت‌های چرمی‌شان آرام زیر خاک خوابیده بودند. خاکِ مادر دستی بر سر دانه‌ی اول کشید و گفت: «دانه‌ی کوچک من بیدار شو! بهار آمده.»به نظر تو دانه‌ها کی از خواب بیدار می‌شوند؟
آنها باید چه کار کنند که از دنیای زیر خاک نجات پیدا کنند؟بعضی‌ها سالم و کامل به دنیا می‌آیند و گروهی دیگر از افراد با نقص یا ضعف به این دنیا متولد می‌شوند.اما چرا؟ و تکلیف آن گروه دوم چیست؟ آیا آنها هم می‌توانند از این دنیا استفادهکنند و برای تولد به آخرت آماده شوند؟ آیا آنها هم می‌توانند مثل دانه‌های این داستان میوه بدهند؟ اصلاً رسیدن به آن هدف نهایی به سلامت جسم مربوط است یا به میزان تلاش و کوشش؟دانه‌ریزه و دانه‌ تیزه دو دانه‌یِ کوچک هستند داخل خاک چشم باز می‌کنند و سفرتکامل را آغاز. با این تفاوت که خاک برای هر دوی آن‌ها یکسان نیست. ریزه بر خلاف تیزه، در بستری چشم گشوده‌است که سنگ‌های سخت اطرافش، #مانع رشد او هستند.ریزه، با اینکه خود اختیاری در انتخاب این بستر نداشته‌است، با تلاش فراوان موفق می‌شود سر از خاک بیرون بیاورد. او می‌داند که سفر در این مرحله به پایان نرسیدهاست و برای رسیدن به منتهای کمال، یعنی تا ثمربخشی و میوه دادن هنوز راه زیادیباقی مانده‌است. اما دوست وهمراهش تیزه که در بستری مناسب قرار داشته‌است،اگرچه زودتر از ریزه از خاک بیرون می‌آید ولی در ادامه گرفتار تنبلی و غرور می‌شود وفرصت شکفتن را از دست می‌دهد.